Machame hek (1 750m) na Machame kamp (2 950m) – +/- 6 ure hike Woensdagoggend 21 Junie 2006 en Parma snork soos ‘n ou Bedford trok wat sukkel teen ‘n hewel uit. Hoe de donder kan die brak nog slaap wonder ek soos ek vir die 1 000 keur na my sell kyk om te kyk of dit nog nie 06h00 is nie. At freeken laas ruk daai irreteerende alarm (06h00) deur die kamer. Parma ruk sy muskiet net af en beide van ons kom face to face met mekaar soos…
Vrydagaand 19h00 en ons is weer op die langpad om paniek te saai vir ons land, samesyn, die bokke en al julle damn wetters daar buite. Dit gaan hard en woes wees, liggame gaan harde knocks vat, maar wie is nou bang – het mos alles by uncle Chuck geleer. Springbok is 550km ver en ons kom eers so 02h30 Vrydagoggend by Vic se oom-hulle aan. Die pad was ‘n gemors en vele kere moes daar net gekeer word dat ‘n Willeklong nie ‘n ander knaap voeter oor sy kak manier…
2350km, -9 grade Celsius en ‘n verlore waentjie later is ons darem weer veilig in die Kaap na een onvergeetlike roadtrip en ‘n kick-ass festival (Sticks & Stones). Hoe beskruif ‘n mens ‘n trip waar daar so baie gebeur het? As ons nie gevrek het van die koue nie, was dit waentjie probleme, griep wat ons van alle kante omsingel het, ‘n Witblits bottel wat net nie wou leeg nie, al die nuwe en ou bekende gesigte wat ons ontmoet het, een kick-ass rock festival en natuurlik ons mooi land. Hier…
Op pad Stellenbsch toe Sondag chat ek en Vicky so lekker oor ons trippie op die Oranjerivier en hoe befok dit was. En nou sit ek hier en wonder hoe de hel ek hierdie trip aan julle kan verduidelik. Hoe kan n mens al die goeie tye, befokte pals (oud & nuut), natuur wat n mens net in die mooie Namibia kan kry en natuurlik memories wat nooit vergeet sal word nie, beskryf? Daar is niks wat dit kan beskryf nie. As ek n woord moet kies wat DALK kan beskryf…