Droogtehulp na Fraserburg

Middel Maart kry ek ʼn boodskap op een van my vele WhatsApp groepe van ʼn goeie vriend Lourens Hugo (boer in die Franschhoek omgewing) dat hul, Franschhoek Landbouvereniging betrokke geraak het by ʼn droogtehulp projek na Fraserburg en dat daar ‘n sitplek oop is in die vragmotor wat hy gaan bestuur en of iemand wil saam ry.

Nog voor ek my kalender (my vrou) kon raadpleeg het ek laat weet as die geleentheid nog daar is sal ek graag wil saamry.

Vrydagoggend, 5 April so net na 4:45am vertrek die konvooi (bestaande uit vragmotors & bakkies) van die Huguenot Monument in Franschhoek. Terwyl ons stadig oor die Franschhoek pas, op pad na Villiersdorp, beweeg kan ek nie ophou dink hoe hartroerend oom Krige Siebrits se gebed was met die vertrek van hierdie tog.

Soos ons Villiersdorp nader begin die tweerigting radio’s lewe kry. Daar is ʼn opwinding in die lug en mens kry die gevoel dat hierdie ʼn groot gebeurtenis is vir ieder & elk wat deel is hiervan.

Villiersdorp se liggies is maar vaal en die dorp slaap nog toe ons by die res van die konvooi (boere van die Villiersdorp & Caledon omgewing) aansluit. Hier en daar steek ʼn nuuskierige persoon sy kop by die deur uit – wonder seker wat is hierdie geraas en dreuning so vroeg die oggend.

Net buite die dorp kom die konvooi tot stilstand sodat almal die vragte voer + banddruk kan nagaan. Party manne maak gebruik van die geleentheid om die kospakkie wat vroulief in gepak het te bestudeer en ander staan met ʼn fles koffie in die hand en aanskou hoe die son sy oggendstrale oor die Overberg omgewing gooi.

Paar minute later en ons is weer aan die beweeg. By Worcester word die konvooi net nog langer soos nog vragmotors by ons aansluit. Ongelooflike gevoel as jy oor die radio hoor hoe die manne by die konvooi aansluit en almal hulle groet en welkom heet.

5km buite Touwsrivier kom die hele konvooi tot stilstand langs die N1 by een van die vele piekniek plekkies. Die konvooi, wat seker nou maklik al verdubbel het toe ons die oggend uit Franschhoek vertrek het is iets om te beleef.

Soos ek deur die twee rye vragmotors & bakkies beweeg besef ek net weer hoe onselfsugtig hierdie boere & besigheidsmanne is deur alles net so te los op hulle plase & besighede om ʼn gemeentskap wat al +/- 5 jaar se droogte beleef te gaan help.

Ek is ʼn mens wat hou van avonture & om nuwe plekkies & goed te ontdek, maar hierdie is ʼn belewenis so uniek & nuut vir my dat ek meer moes uitvind. Die manne stuur my in die rigting van oom Danie de Waal.

Oom Danie is die voorsitter van die SA Jag en Wildbewaring Vereniging (Overberg tak) en hierdie is hul 14de aflewering na Fraserburg (74 boere) en Sutherland (142 boere). +/- 3,800 ton voer (wat deur boere in die Overberg & omgewing geskenk is) en baie kos vir die ouetehuise is al afgelewer.

Toe die nuus breek dat nog so ʼn aflewering gaan plaasvind het Franschhoek Landbouvereniging hul hand opgesteek dat hul sal help (in samewerking met boere van Villiersdorp & Caledon en ʼn klomp vrywilligers) met die vervoer van die voer.

So net na 11am draai ons links by Leeu Gamka op die R353 en met die dat die konvooi so bietjie uitmekaar getrek is soos ʼn konsertina word daar ʼn laaste keer gestop, so paar km verder naby ʼn paar doringbome, sodat die konvooi weer agter mekaar kan wees.

Almal word nader geroep en die laaste reëlings word bespreek en gefinaliseer. Na ʼn groep foto is die konvooi vir die laaste keer aan die beweeg.

80km verder en Fraserburg se kerk toring kom in sig. Ek het intussen by oom Willie in sy bakkie gespring en ons is die laaste voertuig van die konvooi. Ek en die oom praat tog te lekker, maar soos ons die dorp in ry en ons sien ʼn groep kinders met ʼn welkom / dankie plakkaat raak ons albei onmiddellik stil. Nie een kan ʼn woord uit kry nie en dit voel of my emosies my wil oorval. Skielik verlang ek na my seuns tuis en wens dat hulle deel hiervan kon wees.

Die konvooi kom vir ʼn laaste keer tot stilstand. Blad word geskud en elk kry ʼn koue bier van ons gasvrou Michelle Fourie. Die aflaai is ʼn proses en ʼn half en onmiddellik word die eerste paar vragmotors aangepak. Elmar le Roux (wat in beheer is van Fraserburg se droogtehulp projek) maak seker dinge bly aan die beweeg en dat die voer by die regte punte afgelaai word.

Terwyl die aflaai van die voer aan die gang is ry ʼn paar van ons saam met Mariette Hugo & Michelle om die kos & ander NB goedjies by die ouetehuis te gaan aflaai. Van hier sal dit dan tussen die ouetehuis & koshuis versprei word waar nodig.

Laat middag en ons beweeg na die gastehuis wat Michelle vir ons gereël het. Om saam met hierdie vrag manne ʼn huis te deel is wragtigwaar ʼn avontuur op sy eie en dit benodig sy eie artikel.

Die dag het einde se kant gestaan, maar nie ons kuier op Fraserburg nie. ʼn Ete / kuier saam met die boere en mense van die omgewing het nog voorgelê so hoe kan mens dit nou nie geniet niet. Hierdie is skaap wêreld so natuurlik word daar gespit, skaapstertjies, wors … man dit is mos koningskos.

Terwyl ek so deur die mense beweeg en sien hoe almal mekaar se geselskap geniet dink ek terug aan iets wat Lourens vir my in die vragmotor gesê het en dit is dat op ʼn mate is boere broers van mekaar. So as die een swaar kry dan help die ander waar hy kan.

Terselfdetyd dink ek hoe ironies is dit nie dat jag en alles wat gepaard gaan daarmee soms in ʼn swak lig gesien word deur van die publiek en hier is hierdie einste organisasie aan die stuur om vee boere in die Karoo te help tydens droogte.

So mooi soos die Karoo kan wees, so wreed kan hy ook wees. As hy gee is dit die mooiste mooi wat jy al gesien het, maar as hy neem dan sny dit diep. Om met boere te gesels en te hoor hoe min hul reënval oor die laaste 5 jaar was, is hartsroerend. Wat ek weet van boer of die nodige hoeveelheid reën wat nodig is om te kan boer in die Karoo is gevaarlik en op ʼn mate voel mens so magteloos. Wat my wel opval is dat nie een voel dat die einde aan sig is, of met hangende skouers stap nie. Almal het moed, hoop en glo dat dinge sal draai.

Terug by die gastehuis na ʼn ongelooflike lekker kuier saam met Fraserburg se mense gaan stap ek ʼn draai in die stil strate. Die wêreld is stil en al wat jy hoor is ʼn hond wat in die verte blaf. Ek kyk op en besef net weer hoe ongelooflik mooi die sterre in die Karoo is.

Ter opsomming – voer wat vervoer was na Fraserburg:

• 168 bigpacks
• 412 ronde kafbale
• 80 klein kafbale
• 70 ton pit kos

Daar is so baie mense om voor dankie te sê, dus wil ek niemand uitsonder nie, maar ek wil wel DANKIE se vir: SA Jag en Wildbewaring Vereniging (Overberg tak), Franschhoek Landbouvereniging en dan natuurlik Fraserburg & sy mense veral Michelle & Riaan Fourie.

Ons dink & bid vir julle Fraserburg. Amen!

Kliek hier vir ‘n paar foto’s van hierdie ongelooflike avontuur.